DZIKI IRYS

lt:pgt:Kolejna, po AraracieŁ oraz Zimowych przepisach naszej wspólnotyŁ książka poetycka Laureatki Nagrody Nobla w Wydawnictwie a5. Dziki irysŁ to najsłynniejsza książka Louise Glck, wydana w 1992 roku i uhonorowana Nagrodą Pulitzera.lt:/pgt:lt:pgt:nbsp:lt:/pgt:lt:pgt:Glck pokazuje w [tej] książce absolutne mistrzostwo to wiersze oszczędne, pozbawione, ozdobników, nieco naiwne, właściwe bezwzględne, a zarazem czy raczej: dlatego właśnie plastyczne, zmysłowe i głęboko poruszające, choć przecież ironiczne. Nie ma tu za grosz uczuciowości, jest za to intensywna analiza uczuć współczesnego człowieka, który w dawnych, tradycyjnych paradygmatach nie odnajduje już odpowiedzi na niepokój i ból egzystencji.lt:/pgt:lt:pgt:[Magdalena Heydel]lt:/pgt:lt:pgt:nbsp:lt:/pgt:lt:pgt:Oryginalność i siła tego cyklu wierszy, który można czytać jako jeden poemat, biorą się w dużej mierze z ryzykownego pomysłu, aby udzielić głosu kwiatom. Irys, mak, cebulica, przebiśnieg mówiące w pierwszej osobie? Łatwo się tu osunąć w naiwność: Louise Glck tego unika i, co więcej, tworzy hipnotyzujący, autonomiczny świat. Być może właśnie dlatego, że odważyła się poruszać na cienkiej granicy między artystyczną wiarygodnością a fałszem i udało jej się pozostać wiarygodną napisała tak niezwykłą książkęlt:emgt:.lt:/emgt:lt:/pgt:lt:pgt:nbsp:[fragment lt:emgt:Posłowialt:/emgt: Krystyny Dąbrowskiej]lt:/pgt: