ŻONA PIANISTY

świat nie może zapomnieć o ich historiiHalina i Władysław Szpilmanowie. Ona była córką polskiego rewolucjonisty, właśnie rozpoczęła studia medyczne. On, syn zasymilowanych Żydów, był uznanym pianistą. Po raz pierwszy spotkali się w 1948 r. na dansingu w Krynicy. Nie zamienili wtedy ze sobą ani słowa. Kiedy zobaczyli się rok później w tym samym miejscu, on był już pewien, że powinna zostać jego żoną. Dzieliły ich pochodzenie, wiek, przeżycia wojenne. Połączyła wielka miłość. Jak silna jest w człowieku wola przetrwania` Czy sztuka może pomóc przetrwaćkoszmar okupacji` Jak bardzo wojna zmienia ludzi` Ile można poświęcić dla miłości` Ostatnia rozmowa, której przed śmiercią udzieliła Halina Szpilman, pokazuje nie tylko prywatne życie jednego z najwybitniejszych polskich kompozytorów, ale także historię jego żony, wybitnej lekarki, zaangażowanej działaczki, kobiety walczącej o prawa człowieka.Intymna opowieść o życiu pełnym pasji, muzyki i miłościJej ojciec, Józef Grzecznarowski, był towarzyszem Piłsudskiego w walce o niepodległość: jej mąż, Władysław Szpilman, był znanym kompozytorem i pianistą. Dużo o nich we wspomnieniach Haliny Szpilmanowej. Ale najwięcej dowiadujemy się o samej Autorce. Była świetną lekarką, znakomitym diagnostą, ukochaną przezpacjentów. Osobą wyjątkowo ciepłą i życzliwą ludziom, o wszechstronnych zainteresowaniach. Rzadko spotykany wdzięk i urok.Marian Turski, publicysta, kierownik działu historycznego tygodnika `Polityka` W rozmowie Filipa Mazurczaka Halina Szpilman jest nie tylko żoną tytułowego pianisty z filmu Romana Polańskiego, ale także autonomicznym świadkiem historii. Ta książka jest jak dobra muzyka. Zaskakuje, chwyta za serce, daje nadzieję.Łukasz Maciejewski, dziennikarz, krytyk filmowy i teatralny