KRYZYS CZY SZANSA NA ROZWÓJ? PRZEMIANY W POLSKIM TEATRZE PO 1989 I 2020 ROKU

lt:pgt:W niniejszej monografii omówiono najważniejsze przemiany organizacyjne i repertuarowe polskiego teatru, które dokonały się w wyniku transformacji ustrojowej 1989 roku oraz wybuchu pandemii COVID-19 w roku 2020. Autorka zwróciła uwagę zwłaszcza na status aktora oraz percepcję widza nieprofesjonalisty, analizując również kwestie dotyczące popularności czy wpływu wynagrodzenia artystów na funkcjonowanie poszczególnych scen. Publikację dopełniają wnioski z badań przeprowadzonych wśród krakowskich seniorów słuchaczy Jagiellońskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. lt:/pgt: lt:pgt:Monografia [] zbiera rozproszone informacje w intrygujący (niepodejmowany w innych opracowaniach) sposób. Na zadane w tytule pytanie odpowiada dwojako. Z jednej strony, biorąc pod uwagę całość życia teatralnego, jesteśmy nadal w niedającym się zredukować systemowo kryzysie. Z drugiej strony dla wielu artystów [] chybotliwa rzeczywistość [] stanowi wyzwanie, któremu chcą i potrafią sprostać. [] Pod względem merytorycznym monografia jest cennym wkładem do najnowszej historii teatru polskiegoŁ. lt:/pgt: lt:pgt:Z recenzji dra hab. Mariusza Bartosiaka, prof. UŁlt:/pgt: lt:pgt:lt:stronggt:Magdalena Karlikowska-Pąsieklt:/stronggt: kulturoznawczyni, teatrolożka i autorka bajek dla dzieci. Do jej zainteresowań naukowych należy tematyka polskiej sceny teatralnej po 1989 roku, teatru postpandemicznego, roli teatru w dialogu międzykulturowym, percepcji współczesnego widza-seniora oraz terapeutycznych funkcji teatru.lt:/pgt: