MAKUSZYŃSKI O JEDNYM TAKIM, KTÓREMU UKRADZIONO SŁOŃCE

Partner wydania: Muzeum Tatrzańskie w ZakopanemAutor najpoczytniejszych książek dla młodych czytelników, ojciec Koziołka Matołka, nie za bardzo lubił dzieci. Swoich nie miał. Twórca przesympatycznych bohaterek, nieprzewidywalnych i niezależnych młodych kobiet, był mizoginem. Zdeklarowany tradycjonalista i konserwatysta przyjaźnił się ze skamandrytami.Kochał życie, nienawidził łzawych tragedii, a `Jontka z Halki powiesiłby z czystym sumieniem`. Niektórzy twierdzili, że był `bawidamkiem, kokietującym i mizdrzącym się do czytelników z minoderią salonowej lwicy`. Nałkowska nie cierpiała jego nieznośnego sentymentalizmu. W wydanej w 1953 roku `Literaturze międzywojennej` pisano, że Makuszyński nie gardzi `tanimi chwytami, schlebiającymi typowym gustom drobnomieszczańskim`.II Rzeczpospolita w jego powieściach była szczęśliwym krajem dobrych ludzi. Komunistyczni decydenci zarzucali mu, że nie widział kontrastów i walki proletariatu z krwiożerczym kapitałem. Ale nie mieli racji. Zachowując humor, ironię, zachwyt światem i wiarę w ludzką dobroć, Makuszyński opisywał Polskę bez retuszu. Bieda, a wręcz skrajne ubóstwo, często boleśnie doświadczały jego powieściowych bohaterów. Autor znał je z własnego doświadczenia. Rodzinie wcześnie pozbawionej ojca wcale się nie przelewało i wczesne lata Kornela należały do zdecydowanie chudych. Jako bystry obserwator dostrzegał też, z jakimi trudnościami borykał się młody kraj.Sam Makuszyński przeżywał wtedy swój najlepszy okres. Każda jego książka miała po trzy, cztery wydania ` a niektóre nawet dziesięć. Jednak po latach prosperity los znowu się odwrócił. W czasie okupacji pisarz ledwo wiązał koniec z końcem, a po wojnie, nie godząc się na kompromisy, został reliktem minionej epoki. W 1951 roku jego powieści znalazły się na liście książek `ideologicznie szkodliwych`.Na nic okazały się jednak starania komunistów, by skazać Makuszyńskiego na `damnatio memoriae`. Kolejne pokolenia zaczytywały się `Szatanem z siódmej klasy` i przeżywały przygody panny z mokrą głową wbrew głosom przed- i powojennych krytyków.Próby czasu nie przetrwała tylko `dorosła` twórczość pisarza.