BĄDŹ BLISKO

Twórczość Forresta Gandera, poety, prozaika, tłumacza, eseisty, łączy w sobie erudycję iwiedzę naukową ` Gander ma wykształcenie geologiczne ` z nieskrępowaną inwencjąjęzykową i odważną, empatyczną wyobraźnią. Gander wypracowuje przełomowy modelekopoetyki, praktykując poezję tak, jak praktykuje się medytację. Poezja jest dla niegosposobem na słuchanie świata, zarówno ludzkiego, jak i nie-ludzkiego. Wiersze Gandera,odwołujące się często do pozaeuropejskich tradycji poetyckich, na przykład japońskiegohaibunu czy literatury sangam z południowych Indii, poszukują nowych metafor i nowychform wiedzy. W centrum zainteresowania stawiając krajobraz, artykułują nową,nieantropocentryczną ontologię.`Bądź blisko`to książka kontynuująca wcześniejsze poszukiwania autora `Science and theSteepleflower` (1998), ale i wyjątkowa. Do troski o świat dołącza się tu dramat osobistej utraty(po nagłej śmierci żony, także wybitnej poetki, C. D. Wright). Tytułowy imperatyw ` `bądźblisko` ` to zwięzłe podsumowanie ganderowskiej `ars poetica`. Poezja, która słucha, jestblisko, obok, razem z drugą istotą. Poezja nie opisuje, nie kolonizuje, nie nazywa, lecz zchwili na chwilę towarzyszy światu w niekończącym się procesie powstawania i rozpadu.Ale czy da się być blisko kogoś, kto nagle odszedł` Oto główne pytanie tomiku, który nawetnie próbuje niwelować straty. Bohater tych wierszy wchodzi w `ciemną noc duszy` z szerokootwartymi oczami, żeby relacjonować bolesny proces ponownego składania własnejpodmiotowości, przy czym ból i żałoba już na zawsze stają się częścią jego tożsamości,podobnie jak ruiny kapitalocenu, na którym życie mimo wszystko trwa i walczy oprzetrwanie, muszą być częścią naszego świata. `Polityczność zaczyna się od intymności` `głosi motto tego nagrodzonego Pulitzerem tomiku. Mistrzostwo poezji Gandera polegamiędzy innymi na tym, że intymna opowieść o śmierci ukochanej kobiety staje sięjednocześnie opowieścią o współczesnym potłuczonym świecie.