MIEJSCE URODZENIA JAKO UWIKŁANIE. PROJEKTY TOŻSAMOŚCIOWE W LITERATURZE POLSKIEJ I ŻYDOWSKIEJ

Karolina Koprowska ` literaturoznawczyni, kulturoznawczyni i jidyszystka. Rozprawę doktorską obroniła na Wydziale Polonistyki UJ. Pracuje w Instytucie Judaistyki UJ. Autorka książki `Postronni` Zagłada w relacjach chłopskich świadków` (2018) oraz współredaktorka publikacji: `świadek: jak się staje, czym jest`` (2019), ``jak burgund pod światło`` szkice o Zuzannie Ginczance` (2018).Książka podejmuje jedno z podstawowych pytań antropologicznych o strategie kształtowania orientowanych przestrzennie tożsamości. W centrum zawartych w niej rozważań sytuuje się miejsce urodzenia rozumiane jako narzędzie kształtowania procesów tożsamościowych i zarazem forma podmiotowego uwikłania w geopolityczne, społeczne, kulturowe czy genealogiczne zależności. Tytułowa kategoria służy równoległej analizie literackich zapisów żydowskiego i chłopskiego doświadczenia przemieszczenia w powojennej Polsce, dla których wspólny jest gest rewidowania znaczeń miejsca urodzenia, pochodzenia i zadomowienia. Pozwalają one prześledzić różne warianty scenariuszy tożsamościowych, które diagnozują `poruszoną` kondycję polskiego społeczeństwa po Zagładzie i wojnie, a w szerszym ujęciu ` egzemplifikują nowoczesny dylemat nie-zakorzenienia.