EINSTEIN O EINSTEINIE. ZAPISKI AUTOBIOGRAFICZNE I NAUKOWE

lt:pgt:Jest rok 1946. Za biurkiem, w domu, jakich setki w Princeton, zasiada twórca największej rewolucji naukowej XX wieku. Na czterdziestu pięciu stronach opisuje swoje życie, od zachwytów dzieciństwa do ostatecznych pytań starzejącego się naukowca. Tworzy coś, co nazwie swoim własnym nekrologiem - a my musimy nazwać jednym z najcenniejszych dokumentów nauki.lt:/pgt: lt:pgt:Sześćdziesięciosiedmioletni Albert Einstein nie pała entuzjazmem do autobiografii. Uważa, że zazwyczaj są owocem narcyzmu i negatywnych uczuć wobec innychŁ. W rezultacie powstaje autobiografia intelektualna intensywna w treści, ale niejako zaszyfrowana. Hanoch Gutfreund i Jrgen Renn, wytrawni znawcy Einsteina, mają jednak klucz i otwierają drzwi na oścież. Udowadniają, że wielkich myślicieli należy czasem szukać na wydziałach innych niż filozoficzny.lt:/pgt: lt:p styletext-align: centergt:lt:emgt:Nie mam żadnych szczególnych uzdolnień. Cechuje mnie tylko niepohamowana ciekawość.lt:/emgt:lt:/pgt: lt:p styletext-align: centergt:lt:emgt:Albert Einsteinlt:/emgt:lt:/pgt: