VACLAV VILEM WURFEL W WARSZAWIE I W WIEDNIU

Niniejsza publikacja jest pierwszą monografią poświęconą życiu, działalności i twórczości Vclava Vilma Wrfla, czeskiego kompozytora i pianisty działającego m.in. w latach 1815`1824 w Warszawie, a później w Wiedniu. W czasie pobytu w Warszawie Wrfel należał do ważnych postaci życia muzycznego miasta, był niewątpliwie najwybitniejszym miejscowym pianistą, występował jako solista, a także jako dyrygent orkiestry, nauczał gry na fortepianie prywatnie, związany był ponadto z kolejnymi miejscowymi szkołami muzycznymi, a po utworzeniu w 1821 roku Konserwatorium Warszawskiego został jego profesorem. Relacjonował również życie muzyczne Warszawy w korespondencjach do `Allgemeine musikalische Zeitung`. Pozostawał w bliskich kontaktach z rodziną Chopinów i na pewno z zainteresowaniem obserwował rozwój talentu Fryderyka. Niektórzy autorzy uważają nawet, że Wrfel był po Żywnym jego nauczycielem w zakresie gry fortepianowej. Nie ma na to żadnych dowodów, niemniej jednak, nie dając dorastającemu wirtuozowi regularnych lekcji, Wrfel najprawdopodobniej udzielał mu nieformalnych wskazówek przy okazji wizyt w domu Chopinów. Książka Barbary Chmary-Żaczkiewicz może znaleźć odbiorców w różnych kręgach. Niewątpliwie zainteresuje ona osoby profesjonalnie związane z muzyką: historyków muzyki zajmujących się polską, a także ` szerzej ` europejską kulturą muzyczną XIX wieku oraz chopinologów z uwagi na relację Wrfla z Chopinem. Może ona także być zajmująca dla osób, które nie uprawiają zawodowo muzyki, ale interesują się historią europejskiej, a w szczególności polskiej kultury.