CZŁOWIEK W TEATRZE ŻYCIA CODZIENNEGO

Erving Goffman (1922`1982) zalicza się do niekonwencjonalnych klasyków amerykańskiej socjologii. Mniej zainteresowany teoriami systemów i badaniami ilościowymi, preferował obserwację uczestniczącą. Najbardziej znane jego dzieło `Człowiek w teatrze życia codziennego` (1956/1959) należy do światowego kanonu badań socjologicznych. Na podstawie przeróżnych źródeł ` od anonsów reklamowych po podręczniki dobrego wychowania ` autor rozważa `teatralny` charakter ludzkich zachowań społecznych. Uświadamia nam ich mechanizmy, z których na ogół nie zdajemy sobie sprawy: pokazujemy się innym za pośrednictwem `fasady`, w pewnych `dekoracjach`, wycofujemy się za `kulisy`. `Fasad` mamy wiele, gramy różne role w zależności od sytuacji. Wszyscy jesteśmy aktorami, wszyscy też widzami, ale `gra`, interakcja symboliczna są wprost niezbędne do właściwego funkcjonowania społeczeństwa. Trzeba pamiętać, że tej gry nie prowadzi się dla niej samej, lecz służy ona prezentacji siebie przez człowieka w sytuacji społecznej. Inni są tu katalizatorem i warunkiem jego `występów`. Tropienie form, taktyk i chwytów tej autoprezentacji nadaje w ten sposób socjologii wymiar po trosze egzystencjalny ` chodzi przecież o ludzką `jaźń`, `self`, o `siebie` ` a z drugiej przesuwa badanie socjologa w stronę etnologii. Bo też znajdziemy w tej książce tyleż metodycznych analiz co frapujących szczegółów obyczajowych, niemal anegdot, zaskakujących i niezwykłych.