DROGA DO ITE

Droga do Ite to podróż mityczna - nie dlatego, że nierzeczywista, lecz dlatego, że dzieje się nie w rzeczywistym wymiarze. Czytając nie masz pewności, czy autor pisze o tym, czego sam doświadczył, czy może opowiada sen. Chyba, że śnił naprawdę. A czy można śnić inaczej` Sen. Tak: sen. To przecież SEN! Jeśli to jest sen, to żeby się wydostać, wystarczy się... obudzić`! Szewc, Joanna i parę innych niejasnych osób. Szewc wie tylko, że to jest miejscowość Ite - jakby to miało wszystko wyjaśnić - a Joanna tylko się uśmiecha - jakby to miało jakieś znaczenie. Miało: denerwowało. Czy właśnie o to Joannie chodziło` Czy śmiała się sensownie, czy też bezsensownie` Ona się po prostu śmiała. śmiech kontrolowany nie jest prawdziwym śmiechem, tak jak sen kontrolowany nie jest prawdziwym snem. Ale nie zapominajmy przy tych rozważaniach, że chodzi nam o znalezienie drogi wyjścia. Wyjścia z czego` Z sytuacji. Sytuacja jest naprawdę skomplikowana. Gdyby była prosta, nie stałaby się bohaterką książki. Bo tak naprawdę bohaterką Drogi do Ite jest właśnie dziwna sytuacja. Niezbyt liczne postacie, a raczej jedna postać zbiorowa, stoją na drugim planie. Czy to sen, czy może inny jakiś jeszcze wymiar istnienia` Na pewno koan. Jak go rozwiązać` Logika podpowiada, że jeśli jest to koan, to trzeba go rozwiązywać bez jej pomocy. Jedno jest pewne - trzeba czytać. Bo każde następne zdanie przybliża czytelnika do wyjaśnienia. A wyjaśnienie może być tylko zaskakujące. Więcej powiedzieć nie mogę, bo to jest miejscowość Ite.