ZAINSPIROWAĆ NARÓD

Edward Raczyński to jeden z najwybitniejszych polskich dyplomatów i polityków w XX w. sprawujący najwyższe funkcje na emigracji ` w tym urząd Prezydenta RP ` który dał się poznać również jako doskonały orator. Jego mowy wygłaszane z różnych okazji były przygotowane z wielką pieczołowitością i znawstwem. Swoje umiejętności oratorskie Raczyński zawdzięczał pochodzeniu i wykształceniu, praktyce pracy dyplomaty, a także wykazywanym zdolnościom poetyckim. W roli mówcy jawi się jako kontynuator tradycji romantycznych, człowiek urodzony w XIX w. i przez ten wiek ukształtowany. Ważnym punktem odniesienia dla Raczyńskiego były Konstytucja 3 maja oraz tradycja powstań listopadowego i styczniowego. Jednocześnie najwcześniejsze autobiograficzne odwołania, na które możemy natrafić w prezentowanych przemówieniach, są związane z odzyskaniem przez Polskę niepodległości i wydarzeniami 11 listopada 1918 r., których był świadkiem. Przez całe niemal dorosłe życie Raczyński pozostawał w służbie II Rzeczypospolitej, a służył jej na wiele sposobów, w tym także ` o czym chcemy przypomnieć w tym tomie ` słowem.Fragment ze WstępuSPIS TREśCIWstęp (7)Sylwetka Edwarda Raczyńskiego (7)Podstawa wyboru i charakterystyka przemówień (11)Nota edytorska (21)Spis przemówień (27)Przemówienia (43)Część IPrzemówienia z okresu wojny (45)Część IIPrzemówienia z okresu powojennego i władzy komunistycznej w niesuwerennej Polsce (111)Aneks (291)Wykaz skrótów (295)Bibliografia (297)Indeks osób (303)