RZUT OKA NA PÓŁNOCNE STOKI KARPAT

Sztandarowe dzieło geograficzno-etnograficzne Wincentego Pola (1807`1872), powstałe w połowie XIX wieku, wznowione dziś w opracowaniu redakcyjnym Stanisława Krycińskiego, nadal tchnie egzotyką dawno minionych czasów. Opisany w nim ` pod względem topograficznym, hydrograficznym, a wreszcie kulturowym ` teren rozciąga się na północ od głównego grzbietu Karpat od Bramy Morawskiej, przez Tatry, Bieszczady i Huculszczyznę, po Bukowinę. Drobiazgowe rozważania naukowca, jednego z pierwszych badaczy Karpat, urozmaicają malownicze opisy pobudzające wyobraźnię, skreślone ręką literata i poety. Wzbogacone o piękne grafiki z epoki zapewne ucieszy każdego miłośnika polskich gór i pogórzy.Wincenty Pol urodził się w Lublinie 20 kwietnia 1807 r. Dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie. Także tam odbył studia filozoficzne. W 1830 r. objął posadę na Uniwersytecie Wileńskim. Za udział w powstaniu listopadowym na Litwie został odznaczony Orderem Virtuti Militari. Ujście swoim talentom literackim dał wydając w 1835 r. w Paryżu swój pierwszy tom poezji zatytułowany `Pieśni Janusza`. Po nim nastąpiły liczne kolejne uznane dzieła literackie, a wśród nich m.in.: `Pieśń o ziemi naszej` czy `Mohort`. Uznany jako literat, bywa dziś często zapomniany jako znakomity krajoznawca, geograf i etnograf, odbywający liczne podróże po Karpatach Wschodnich, Wołyniu, Polesiu, Pokuciu, Podolu, a także Tatrach, Pieninach, śląsku, Polsce centralnej i Pomorzu. Wśród wielu prac naukowych, oprócz oddawanego właśnie do rąk Czytelników: `Rzutu oka na północne stoki Karpat`, wymienić należy także `Obrazy z życia i natury`, , `Historyczny obszar Polski` czy `Geografię Ziemi świętej`.Warto pamiętać, że Pol założył w 1849 r. na Uniwersytecie Jagiellońskim pierwszą w Polsce i drugą w Europie (po Berlinie) katedrę geografii, na której sam wykładał. Zmarł 2 grudnia 1872 r., już jako członek Polskiej Akademii Umiejętności. Jego ciało spoczywa w Krypcie Zasłużonych pod kościołem oo. Paulinów na Skałce.