CUDA OJCA PIO

Niniejsza książka opisuje wszystkie te zjawiska, które do San Giovanni Rotondo przyciągały tłumy i o których mówiono jako o cudach Ojca Pio: stygmaty - krwawiące przez pięćdziesiąt lat rany, których żadnemu z lekarzy nie udało się wyleczyć bądź wyjaśnić: tajemniczy zapach roztaczający się wokół osoby zakonnika: temperatura ciała osiągająca 48,50C, nigdy przedtem nie odnotowana w historii medycyny: zdolność odczytywania myśli innych osób i przepowiadania przyszłości: ekstazy: rozmowy z umarłymi: wizje istot nadprzyrodzonych: nadzwyczajny dar nawracania (jak w przypadku kilku słynnych postaci ze świata kultury): wreszcie niezliczone i głośne uzdrowienia. Wszystko to opowiedziane zostało językiem jasnym i potoczystym. Zaskakujące fakty, relacje naocznych świadków, pamiętniki, listy, poufne sprawozdania składają się na mozaikę wydarzeń racjonalnie niewytłumaczalnych, a przy tym niesamowicie wciągających.`Brat ze stygmatami` spędzał większą część swego czasu w konfesjonale. Nie wygłaszał ani kazań, ani wykładów, ani też nie był misjonarzem. Wysłuchiwał spowiedzi osób zwracających się do niego o duchową poradę. Był `lekarzem dusz`. Każdego dnia przy konfesjonale Ojca Pio dokonywały się nawrócenia, nadzwyczajne cuda, które na zawsze pozostaną w ukryciu przed ciekawością ludzką. Czasami jednak, kiedy dotyczyły one bardzo znanych osób, działy się jakby na oczach ludzi, stawały się publiczną tajemnicą.`Ojcze, nie wierzę w Boga` - powiedział mu kiedyś pewien mężczyzna. `Cóż, mój synu, za to On wierzy w ciebie` - odparł mu z uśmiechem Ojciec Pio.Inny znowuż rzucił mu się do stóp i z twarzą w dłoniach powtarzał: `Ojcze, strasznie grzeszyłem`. Zakonnik, głaszcząc penitenta po włosach, powiedział: `Mój synu, zbyt dużo Go kosztowałeś, by cię teraz miał opuścić`.`Idąc razem z Ojcem Pio, mogłem zamienić z nim parę słów. Sądzę jednak, iż była to najdłuższa z wszystkich moich rozmów, ponieważ rozpoczęty wtedy dialog trwa nieprzerwanie`.