MIEJSCE ZWYKŁEGO POBYTU DZIECKA JAKO PODSTAWA JURYSDYKCJI KRAJOWEJ W ROZPORZĄDZENIU BRUKSELA II TER

Miejsce zwykłego pobytu dziecka jest podstawowym łącznikiem jurysdykcyjnym w rozporządzeniu nr 2019/1111 (Bruksela II ter), które zaczęło obowiązywać 1 sierpnia 2022 r. Łącznik ten występuje współcześnie w wielu umowach międzynarodowych regulujących prawo właściwe, jurysdykcję krajową oraz uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach cywilnych, a także w rozporządzeniach unijnych z zakresu współpracy sądowej w sprawach cywilnych. Szczególną rolę odgrywa w regulacjach obejmujących problematykę prawnorodzinną.Autorka odpowiada na wątpliwości pojawiające się w praktyce przy ustalaniu jurysdykcji krajowej na podstawie tego łącznika także w sytuacjach nietypowych, takich jak:` naprzemienne przebywanie dziecka w dwóch różnych państwach (np. w ramach pieczy naprzemiennej),` przebywanie w państwie wbrew woli dziecka lub jego rodziców,` nielegalne przebywanie dziecka na terytorium danego państwa.Poruszane zagadnienia ilustrowane są kazusami. Autorka omawia je w kontekście orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i sądów państw członkowskich Unii Europejskiej, Wielkiej Brytanii oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, a także piśmiennictwa w języku polskim, angielskim i niemieckim. Rozważania obejmują również problematykę współstosowania przepisów rozporządzenia nr 2019/1111 i Kodeksu postępowania cywilnego.Książka jest przeznaczona przede wszystkim dla przedstawicieli zawodów prawniczych: sędziów, adwokatów, radców prawnych.` (`) Mobilność obywateli poszczególnych państw Unii Europejskiej przekłada się na zwiększenie liczby spraw rodzinnych z elementem zagranicznym (sprawy małżeńskie, sprawy dotyczące odpowiedzialności rodzicielskiej, sprawy uprowadzenia dziecka), zaś zawarte w pracy rozważania mają także aspekt praktyczny, zyskują na aktualności`.Z recenzji dra hab. Tadeusza Zembrzuskiego, prof. Uniwersytetu Warszawskiego