DOM POD GWIAZDĄ WIECZORNĄ

`Dom pod gwiazdą wieczorną` Plutowicza nawiązuje do jego obszernej książki-eseju pt. `Kładka przez rów. Obrona modernizmu`. Autora nurtuje pytanie: dlaczego dziś, w epoce szalejącego postmodernizmu, który przeobraża się w postkulturę, warto powracać do `ducha` Wielkiego Modernizmu, tej epoki w dziejach Zachodu, której wyspy pojawiały się i znikały mniej więcej od ok. 1860 roku do ok. 1970 roku. Plutowicz wyraża w swoich książkach żal, że postkultura, jako rozsadnik nihilizmu, odrzuca piękne idee i wartości Modernizmu, jak: idea wolnej jednostki, wolnego społeczeństwa, literackiego arcydzieła, czy też genialnego twórcy. W ataku na liberalne państwo radykalna lewica upodabnia się do radykalnej prawicy, być może na zasadzie znoszących się przeciwieństw. Plutowicz przestrzega, że w zanarchizowanym państwie łatwo rozkwitają kiełki totalitaryzmu. Należy podkreślić, że o twórczości Plutowicza pochlebnie wypowiadali się m.in. Edward Stachura, Zbigniew Mikołejko, Karol Maliszewski, Janusz Drzewucki, Janusz `Zalo` Zalewski.Jerzy Plutowicz, poeta, eseista, ur. w 1947 r. w Bielsku Podlaskim. Absolwent filologii roszyjskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował w prasie literackie w 1967r., debiut książkowy w 1975 r. Zamieszczał wiersze i eseje w czołowych periodykach kulturalnych w kraju. 4-krotny laureat nagrody prezydenta miasta Białegostoku.Tomiki wierszy: `Niegdyś to znaczy nigdy` (1975), `Zasłyszane do końca` (1981), `Pusty zegar` (1987), `Motyl i kamień`(1992), `Rzeka. Cienie na wodzie` (1996), `Kotlina.Wybór wierszy` (1998), `Zapomniana wojna (Okno na sad)` (2000), `Zapomniana wojna (Europa po deszczu)` (2001), `Zapomniana wojna (Sierpień, kołysanka)` (2008), `Miasto małe jak łza (Klucz, sny)` (2012), `Jesień 2014`(2015), `Krąg` (2016).Tomy esejów: `Nagle, w świecie` (2006), `Kładka przez rów. Obrona modernizmu` (2019).