METASTAZY ROZKOSZY

W ostatnich latach słoweński filozof Slavoj iżek (ur. 1949) zyskał światową sławę jako ekscentryczny komentator naszych kryzysów (w Wydawnictwie Aletheia: `Chaos w niebie`, ponadto `O wierze`, `Patrząc z ukosa`, `Żądanie niemożliwego`). Niniejsza, stosunkowo wczesna jego publikacja ukazuje go w innej roli ` akademickiego erudyty uprawiającego wysoce zaawansowaną filozofię skupioną wokół myśli Hegla, Lacana i krytyki ideologii. iżek, absolwent filozofii i socjologii w swoim kraju, studiował na początku lat 80. XX wieku psychoanalizę w Paryżu tuż po śmierci Jacques`a Lacana (1901`1981), a potem prowadził badania nad jego myślą na uniwersytecie w Lubljanie. Metastazy` ukazywały się praktycznie przez kilkanaście lat w iście postmodernistycznym rozplenieniu: poszczególne wersje językowe łączył głównie podobny tytuł, treść mniej. Polski przekład ma za podstawę pierwszą angielską wersję z 1994 roku. Metastazy, czyli przerzuty w chorobie nowotworowej, dotyczą tu `rozsiewu` rozkoszy, pojętej w sensie Lacana, po linii politycznej i seksualnej, skąd dwie części tomu: `Przyczyna` (albo `Sprawa`) i `Kobieta`. Autor interpretuje fakty kulturowe z perspektywy psychoanalitycznej, obszernie ilustrując je przykładami z kultury popularnej. Na szczególną uwagę zasługują tu eseje o miłości dworskiej (jak się okazuje, ciągle żywej w uwspółcześnionej wersji) czy o twórczości Davida Lyncha. Podsumowujący całość autowywiad iżka z sobą stanowi zarazem wprowadzenie do jego myśli i problematyki.