WŁASNE OCZY

Piotr Matywiecki (ur. 1943), jeden z najwybitniejszych polskich poetów i krytyków literackich, wyróżniany i nominowany do głównych nagród literackich (Nike, Gdynia, Silesius), autor takich wybitnych tomów poezji, jak Ta chmura powraca, Powietrze i czerń czy Którędy na zawsze, aktywny w działalności politycznej opozycji z czasów `Solidarności`, przez całe dekady interesował się sztuką w kontekście jej związków z literaturą. Autora fascynują wzrok, ten `najbrdziej samotny ze zmysłów`, i `nadwyżka widzialności`, która znajduje sobie miejsce w słowie. Niniejszy zbiór obejmuje eseje o twórcach z rozmaitych dziedzin sztuki i o pisarzach w jednym wspólnym `uniwersum wzroku-i-słów`. Oczu i ust` `Homer ` poeta. Homer ` malarz`: w tej formule autor zawarł jedną stronę relacji sztuka`literatura. Oczy jednak są też siłą motoryczną rąk rzeźbiarzy: Henry`ego Moore`a, Auguste`a Rodina, malarzy: Jana Tarasina, Jana Cybisa, Tadeusza Makowskiego, grafika Józefa Gielniaka i innych, o których pisze Matywiecki. Ujrzane dzieła artystyczne inspirują słowo jak w wierszach poetów o rzeźbach Henry`ego Moore`a. W uniwersum obiegu oczy-usta-oczy niejako synestetycznie mowa `widzi` jeszcze inaczej niż oczy. Chcemy widzieć `oczami mowy`, mowy bezpośredniej jak spojrzenie ` w tym żarliwym pragnieniu bezpośredniości tkwi sens zebranych tu esejów.